Şu an yapmak zorunda olduğum onlarca işim var ve onları bitirmek için boğuşuyorum fakat bir yandan içimden biraz kafadan çatlak biri ya senin şu an yapmak zorunda olduğun daha önemli işlerin var diye beni dürtüyor. Yok tabiki sorumluluklarının fazlasıyla farkında bir insan olarak elbette işlerime sırtımı dönmeyeceğim, şu anda kahve molası vermiş durumdayım. Başka bir aleme daldım gittim, belki de her insan hayatı yalnızca kafasının içinde yaşıyor kimbilir? Ha birde bu gece rüyamda tam olarak bitmiş yayına hazır bir kitabı olan mutluluğun sınırlarını zorlayan bir kadındım. Haha birde yayınevi sahiplerine kapris yapıyorum bir türlü kitabımı çoğaltmalarına izin vermiyorum, adamcağız beni razı edene kadar ecel terleri döktü veee sonunda büyük bir fedakarlık yaparcasına vakur bir tavırla yayınevine kitabımı basma iznini veriyorum, hala adama bir iyilik yapmışçasına havalar içindeyim. Uyandığımda sanki kitabım gerçekten basılmışçasına bulutların üzerindeydim, ayağımı yere basmak bir hayli zor oldu doğrusu. Düşündüm de rüyası bile bana bukadar mutluluk veren ve gerçek gibi hissettiren bu olay gerçekleşse bir delilik nöbeti geçirebilirim Allah korusun. Bir bayan yazarın söyleşisini dinlemiştim, her basılan kitabını ilk eline aldığında koynuna sokarmış kaybetmekten korkarcasına.
Belki yazmak konusunda bunları hissetmeyen insanlar aklımdan zorum olduğunu sanabilir ama yazmak sanki kağıda dökülenleri yaşamak. Bilemiyorum, sanki yazdığım her kelime benim çocuğum ve nasıl ki her doğan çocukla birlikte hayata birşeyler katılırsa ben de kelimelerimle hayata, en azından kendi hayatıma birşeyler katıyorum sanki. Yazdığım her kelimenin ardından hayatım geri dönülmez şekilde değişiyor, artık bir saniye önceki ben değilim bundan sonra ve hayatımda birdaha asla aynı hayat olmuyor. Bana sorarsanız yazarlar dünyanın en zengin insanları, çünkü hiçbir zenginlik bu her düşündüğüne ve her yazdığına anında sahip olabilen birininkiyle boy ölçüşemez. Bu sanki bir doğum sancısı ve doğum olayı gerçekleşmeden huzur bulamayacak benim bu zavallı ruhum, umarım çok fazla çekmem bu sancıyı, hem zaten sancı dinse ne olur birkez alıştımı bu sihirli olaya daha çok doğum sancısı çeker şu garibin zavallı ruhu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder