21 Haziran 2010 Pazartesi

TAKVİMSİZ

     Dün babalar günüydü, halbuki benim babamın olduğu yerde takvim yok, saat yok, dün yok, yarın yok. O bu dünya ile ilgili olguların geçerli olmadığı bir yerde. Onun için düşündüm de acaba o babalar günü olduğunu biliyor muydu, biliyorsa umursuyor muydu? Babası olanlar için babalar günü, ya olmayanlar için ne günü bugün. Hasret günü mü yoksa? İyiki inancımız varda yanımızdan ayrılanların tamamen yok olmadığını biliyoruz. Yoksa nasıl dayanılırdı böyle bir acıya? En sevdiğiniz insanların ebediyen yok olduğu acısına. Birgün biryerde buluşacağımıza inanıyorum ben, o güne kadar gurbetteki bir sevdiğimi bekler gibi bekliyorum bu dünyadan göçen sevdiklerimi. Babalar günün kutlu olsun babacığım, sana bugün birçok Fatiha gönderiyorum ruhun şad olsun.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Babana karsi olan sevgin o kadar büyükki zamaninda yapilan haksizliklari bile sana unuttura biliyor.Nasil bir sevgi bu yada ne kadar yüce, ben anlamakta güclük cekiyorum.Cok merhametli ve temiz bir kalbin varbunu seni taniyan herkes bilir kin nedir bilmezsin.Bütün yasadiklarina cektiklerine tümüne deyil ama bir kismina neden olan insana karsi bu kadar sevgiyi kalbinde nasil besleye biliyorsun anlam veremiyorum.INSANLARIN SEVGIYI BIRAZDA HAK ETMELERI GEREKMIYORMU?