23 Haziran 2010 Çarşamba

SEVGİ

     Bazı sevgiler vardır, haketmek sözkonusu değildir. Ana, baba, evlat sevgisi gibi. Onları  bir lütuf ya da bir lanet gibi "ne sayarsanız" seversiniz koşulsuz. Elbette kırılır, incinir ve kapanmayan yaralar alırsınız, hayat denen bu hengamenin içinde. Ama tıpkı bir lanet gibi sevdiğiniz insanları sevmekten vazgeçemezsiniz asla. Bazen bu incinişler nefrete dönüşür belki, ama sevgi herşeye ramen yerinde durur, sadece kızgınlığınız ve kırgınlığınızdan dolayı siz onları görmemeyi seçersiniz. Bir yabancıdan aldığınız yarayı atlatmak daha kolaydır, zira onlar size herhangi bir iyilik beklentisi sunmazlar doğalarında. O yabancıların vereceği hasar da size olan yakınlık ve yaşanmışlık derecelerine göre değişir. Yakınlık ve yaşanmışlık arttıkça yaşanan hayal kırıklıklarına verilen tepkiler de ağırlaşmaya başlar, bu nedenledir ki; birinci dereceden yakınlarımızdan aldığımız hasarları atlatmak çok ama pek çok zordur. Yakınlarımız doğal olarak bize vermeleri gereken sevgi ve şafkati esirgeyerek bize ihanet etmiş olurlar, bize ve kendi doğalarına, belki de bu ihanettir yürekleri böylesine yaralayan.Beklentilerimizin karşılanmaması doğal olarak bir isyan duygusu verir insana, beklenti nekadar yüksekse isyan o kadar büyüktür. İşte o isyanı çok büyük yaşayan sevdiklerime diyorum ki; kaldırın yüreğinizdeki yaraların kabuğunu  ve bakın altında tomurcuklanmayı bekleyen sevgi çiçeklerini göreceksiniz. O çiçekler ne kadar acımasızca çiğnenmiş olsa da emin olun en ufak bir gün ışığında açmaya hazırdır. İşte o gün ışığı hamurunuzdaki sevgidir. Hayatta benim için canımla eşdeğer insanlar var, onlardan ne kadar incinsem de asla sevgim bitmez, sadece gözyaşım akar ama sevgim o yaşların altında hep taptaze durur. Şunu bilin, bir insan sizi gerçekten incitebiliyorsa o sizin için gerçekten değerlidir. Değer vermediğiniz biri sizi incitemez, hala yüreğinde birine karşı kırgınlık taşıyabiliyorsan bil ki onu hala seviyorsun. Beni gerçekten kıran ama şu anda kesinlikle kırgın olmadığım insanlar var, çünkü onlar kırgın kalacak kadar değerli değillerdi gözümde, bitti hayatımdan çıkardım ve gitti. Eğer birine kırgınım diyorsan bil ki onu seviyorsun. Dünyadaki herşey gibi duygular da tersiyle yaşar, eğer biri benim için bitti diyecekseniz ona karşı kesinlikle nötr olduğunuzdan emin olun önce yoksa yanlış konuşmuş olursunuz. Hepimizin sevginin farkında olması dileğiyle, sevgiye açın gönlünüzü çünki gönül dünyanın en büyük kapısıdır. Ve o kapıdan girmekte çıkmakta çok zordur, hep açık kalsın gönül kapınız, sevgiyle kalın.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Kalbimin derinliklerinde kendi kendime bile ifade edemedigim öyle büyük aci ve izdiraplar varki buna neden olan kisi ve sahislari bir daha anmamak ve hatirlamamak icin bilsen neler yapmazdim.Yasadiklarimi her hatirladigimda kalbime bir hancer gibi saplanan o aciyi unutabilmek amaciyla onlara olan sevgimi kalbime gömüp üzerinide hic acilmasin diye celikten bir zirh misali onlara olan öfkemle kapayip anahtarinida okyanusa attim.....Diye kendi kendimi teselli eden ben senin yazdiklarini okuduktan sonra dedigin gibi aciyla kapanan o yaranin kabugunu kaldirdigimda aslinda o anahtari okyanusa atmadigimin hala yanan bir kor misali kalbimin üzerinde tasidigimin farkina geldim.Bende yasanmisliklari bir kenara birakip simdi onlar icin hic akitmayacagim dedigim magrur göz yaslarimla acilan kanayan yarami yikamaya calisiyorum.Bu yaranin derinliklerinde yatan annesinin tülbentine sinen kokusuyla hasret gidermeye calisan kücük kizi teselli edebilmek amacim.Gönlümün kapilari seven ve sevilen insanlara acik.Seni seviyorum kardesimide bir tanecik yigenimede bu can bu beden oldugu sürecede sevmeye devam edicek.Artik ihanet edenleride sevmeye calisacagim dedigin gibi insan birinci dereceden yakinlarini defterden silemiyor,kalbimi ferahlattigin ruhumun huzuru bulmasi icin aydinlattigin icin tesekkür ederim.SEVENDEN SEVILENE SEVGILERLE.