6 Mart 2010 Cumartesi

KİMSE

Kimsesizlerdi, kimseleri olmak istedim ama daha kendime sahip değildim. Birazcık kendime sahip olmaya başladığımda ise artık onların sahip olacak birşeyleri kalmamıştı. Hayat bazen bana öyle şaka yapar ki dayan dayanabilirsen. Ama hele bu şakayı en sevdiklerime yapınca işte o zaman anlarım delilerin niye öyle canhıraş kahkahalar attığını. Tüm bu mezbelelik içinde yüreğime su serpen birşey var, kimsesizlerin kimsesi, sahipsizlerin sahibi. Eğer buna inanmasam herhalde kapatıp bu defteri, kesip hesabımı giderdim bu dünyadan.

Hiç yorum yok: